Si njerëz, ne gjithmonë priremi t’i komplikojmë gjërat. Shumë kafshë çiftëzohen pa u përpjekur të kuptojnë nëse partneri i tyre është ai i duhuri. Për shembull, ujqërit, bufët, kastorët, shqiponjat, mjellmat, pëllumbat, fajkonjtë, peshqit, patat dhe disa majmunë nuk e kalojnë kohën e tyre duke menduar nëse ata kanë bërë zgjedhjen e duhur ose nëse i pret diçka më e mirë diku tjetër. Ata thjesht e dinë atë.
Kam lexuar disa artikuj dhe libra që tregojnë se nëse i përgjigjem “Jo” ndonjë prej pyetjeve të tyre, marrëdhënia ime mund të mos jetë e duhura për mua. Unë kam lexuar libra që bëjnë qindra pyetje dhe pa marrë parasysh se çfarë përgjigjesh, përfundon të pyesësh pse u dashurove me këtë person. Ne u besojmë miqve, terapistëve dhe ekspertëve. Ne bëjmë kuize në internet dhe kërkojmë gjithmonë “shenja”
A më pëlqen ky person?
Dhe jo, a është tërheqës ky person? Jo, a më pëlqen ky person? Jo, a jemi në përputhje? A do t’i jepja gjysmën e pagës, kafshatën e fundit, makinën time, apo edhe veshkën? A është kjo dashuri?
Nëse përgjigjja është po, atëherë ju keni ardhur në gjysmë të rrugës. Dashuria e vërtetë është motivi për rritje, mirëkuptim dhe dhembshuri. Dashuria e vërtetë na frymëzon të bëhemi njerëz më të mirë që mund të kapërcejnë vështirësi të vogla dhe emocione të shpejta. Dashuria e vërtetë na shtyn të bëjmë atë që duhet për t’u kujdesur për të dashurit tanë.
A është më e mirë jeta ime dhe e partnerit tim për shkak të marrëdhënies sonë?
Imagjinoni jetën tuaj pa partnerin tuaj dhe pyesni veten: Si mund të jetoja pa këtë person? Si do të ndihesha? A do të ndihesha e plotësuar? A do të ndihesha bosh? Do të flija mirë apo do të rrija zgjuar gjithë natën? Kujt mund t’i besoj? Me kë duhet ta kaloj kohën time? Kush do të ishte shtylla ime? A është dashuria ime shoqja ime më e mirë? Çfarë do të bëja çdo ditë nëse ky person do të zhdukej nga jeta ime?
Mund të ketë një mijë pyetje dhe duhet të jemi të vetëdijshëm për përgjigjet tona, por nuk duhet të hyjmë shumë në detaje. Ne duhet të lëmë mënjanë të gjitha emocionet dytësore si zilinë, frikën dhe lidhjen dhe të dimë se ne do të mbijetojmë pa marrë parasysh se çfarë ndodh. Me një zemër të pastër, të guximshme dhe të hapur, ne duhet t’i bëjmë vetes këtë pyetje të thjeshtë: si do të ishte jeta ime pa këtë person të cilin unë e quaj dashuria ime?
Ne priremi t’i komplikojmë gjërat me shumë pyetje që mund të krijojnë dyshim dhe konfuzion. Ndonjëherë përgjigja është e qartë nëse e thjeshtojmë. Nëse mund të bëjmë një hap prapa dhe t’u përgjigjemi sinqerisht dhe pa frikë këtyre dy pyetjeve, mendoj se përgjigjja nëse jemi me personin e duhur, apo jo, do të jetë e qartë. Nëse me të vërtetë dhe sinqerisht i dorëzohemi partnerit tonë dhe e dimë që jeta jonë është më e mirë me ta, me pak kujdes dhe shumë përkushtim, gjithçka do të shkojë në vend
