Një vajzë e mitur që vdes në moshën në 15-vjeçare dhe dyshimet ranë mbi partnerin e nënës së saj një mjek gjerman. Hetimet nuk çuan askund për zbardhjen e ngjarjes.
Andre Bamberski, babai i vajzës që nga ai moment iu përkushtua gjetjes së fajtorit. Ekziston një fenomen si rasti i Bamberskit, kur dy ngjarje përputhen. Për disa arsye, ligji dhe morali ndodh të humbasin nga sytë njëri-tjetrin. Në vitin 1965, Bamberski, një kontabilist në Casablanca, u takua me Daniele.
Ata u martuan dhe në vitin 1967 lindi Kalinka. Por lidhja e tyre nuk ishte në ekuilibrat e tyre për shkak të marrëdhënies jashtëmartesore të gruas me doktor, Dieter Krombach, që punonte në konsullatën gjermane në Marok, dhe fqinj i familjes Bamberski.
Andre e zbuloi lidhjen, por ishte i gatshëm ta falte gruan e i propozoi një kthim në Francë. Megjithatë, kjo ishte një zgjidhje e momentit. Daniele kishte rënë në dashuri me Krombach, një mjek simpatik dhe i mistershëm. Me justifikimin e një pune jashtë vendit, ajo mori lejen për të qëndruar në Nice gjatë javës. Në realitet ajo ishte rilidhur me mjekun, i cili nga ana tjetër ishte vendosur në Tuluzë. Bamberski u divorcua, ajo u largua duke marrë vajzën për të rindërtuar një jetë në Lindau-n e bukur, një xhevahir i një qyteti me pamje nga liqeni i Konstancës. Më 9 korrik 1982, Kalinka Bamberski, 15 vjeç, e shëndetshme dhe atletike, vdiq.
Sipas Krombach, vajza kishte marrë shumë diell një ditë më parë dhe të nesërmen në mëngjes, ai e kishte gjetur të vdekur në shtrat. Ose diçka e tillë: vdekja, sinqerisht anormale, e bindi prokurorin të dëgjonte versionin e mjekut, i cili dha shpjegime të mjegullta.
Ai tha se i kishte injektuar një kortizon për të trajtuar gjendjen e shokut nga e cila vuante vajza. Magjistrati urdhëroi një autopsi, po aq të ngadaltë sa hetimi, në të cilin raporti thoshte se 400 centilitra të darkës ishin ngritur nga stomaku në trake dhe kishin zbritur në mushkëri, duke shkaktuar asfiksi. Gjithashtu u raportua për një lëndim në organet gjenitale, por ekspertët refuzuan të përcaktojnë shkakun e vdekjes.
Dyshimet e Bamberskit për atë fund të pashpjegueshëm u shuan nga ish-gruaja e tij. Gjatë edicionit të vitit 1983 të “Lindau Oktoberfest”, Bamberski iu përkushtua fletëpalosjeve: në gazetën e shpërndarë në rrugë, ai akuzoi doktorin për vrasjen e Kalinkës.Vajza e Krombach, Diana, thirri policinë dhe e arrestoi atë.Bamberski i bëri thirrje prokurorisë së Mynihut për të rihapur çështjen. Mjekët e kryeqytetit shqyrtuan dosjen.
Ata kishin zhvarrosur kufomën dhe gjetën heqjen e pubisit – një masë e rrumbullakuar e indeve yndyrore e gjendur mbi pjesën anteriore të organeve gjenitale – të padeklaruar. Megjithatë, ata gjetën se nuk ekzistonte asnjë provë për ndjekjen e Krombach-it.
Rekurs në drejtësinë franceze
I zhgënjyer nga drejtësia gjermane, Bamberski iu drejtua asaj franceze. Në vitin 1995 ai paditi mjekun me akuzën e vrasjes nga pakujdesia. I gjykuar në mungesë, Krombach u dënua me 15 vjet për shkak të vdekjes së Kalinkës. Aktgjykimi, megjithatë, jo vetëm që nuk u zbatua – falë marrëveshjes politike kundër ekstradimit, në rastin konkret – por babai i Kalinkës e kishte anuluar atë nga Gjykata Evropiane, pasi nuk respektonte rregullat e procesit të rregullt ligjor.
Megjithatë, në të njëjtën kohë, Andre Bamberski ishte bërë hetues me kohë të plotë në emër të Dieter Krombach. Ai themeloi një shoqatë në kujtim të Kalinkës dhe deklaroi se arsyeja e vetme për të jetuar ishte vendosja e drejtësië.
Një ditë ai mësoi, nga një gazetar nga Lindau, atë që hetuesit në Gjermani kishin lënë të kalonte. Mjeku kishte lënë pas tij një gjurmë të gjatë ngjarjesh të dyshimta.
Duke filluar nga vdekja e papritur e gruas së tij të parë, duke kaluar përmes akuzave të përsëritura për dhunë seksuale, deri në një dënim me disa muaj burg.
“Rrëfimi” në televizionin gjerman Zdf
Krombach, i dehur nga ndjenja e mosndëshkimit, madje dha një intervistë për kanalin “Zdf”: ai qeshi, flirtoi me intervistuesin dhe foli për dënimin e tij për përdhunim me vetëkënaqësi të neveritshme dhe për Kalinka si një “aksident”. Për më tepër, edhe në vitet ’90, në Gjermani (dhe më gjerë) përdhunimi u tolerua gjerësisht.
Në vitin 2007, ish-mjeku u arrestua dhe u dënua për ushtrim të paligjshëm të profesionit. Gjatë seancave, disa gra treguan për dhunën që kishin pësuar nga duart e tij në adoleshencë, por askush nuk mendoi ta hetonte. I liruar në vitin 2008, ai u vendos në afërsi të Lindau-t pa e ditur se tani po ndiqej nga Bamberski ditë e natë. Derisa, në shtator 2009, dy burra iu përgjigjën thirrjes së tij publike që dikush ta ndihmonte ta çonte Krombach në Francë, ku kishte gjyqtarë të gatshëm për ta gjykuar përsëri.
Vrasësi i dyshuar në kurth
Anton Krasniqi, baba i indinjuar nga historia e atij mjeku të shthurur, lexoi lajmin, bëri marrëveshje me dy partnerë dhe mori masa. Në mbrëmjen e 17 tetorit, treshja e mori me forcë Dieter Krombach nga dera e shtëpisë.E hodhi jashtë në bagazh dhe u nisën për në Francë. Ata e lanë në mes të natës në Mulhouse, të rrahur dhe të lidhur duar e këmbë, jo shumë larg stacionit policor dhe i thanë Bamberskit të njoftonte policinë. Krombach ishte i bllokuar.Ai u përpoq t’i shmangej juridiksionit, më kot. Në gjyq, ish-pacientët gjermanë parakaluan dhe dëshmuan tmerrin e një perversi, i cili, duke abuzuar me shkencën mjekësore, kënaqi instinktet e tij më shtazarake.
Prokuroria hodhi hipotezën se Kalinka mund të ketë qenë viktimë e të njëjtit model, por, për fat të keq, nuk kishte asnjë provë autopsie për ta vërtetuar këtë.Ai sërish u dënua 15 vjet, shërbeu një pjesë të mirë të tyre dhe vdiq në vitin 2020-ën, në një bujtinë. Për rrëmbimin e Krombach, gjyqësori, aq i qetë në ndjekjen e mjekut të tij, kërkoi me forcë ekstradimin e Bamberskit. Mund të supozohet se Franca, nëse do të mundej, do të ishte përgjigjur me një të qeshur të zhurmshme, por u mjaftua me një mohim. Ai u dha rrëmbyesve një vit për të shërbyer plotësisht dhe Bamberskit një vit në provë.
Policia i dha një medalje nderi dhe ai mundi të kthehej në varrezat e Pechbusque, për t’i treguar vajzës se si kishte përfunduar lufta e tij e vetmuar.
