Ne mund të rritemi nga lindja, por të mbetemi të papjekur emocionalisht dhe, duke lënë mënjanë çdo gjykim, kjo është ajo që ndodh me shumë prej nesh dhe ndoshta edhe me ju që lexoni. Nuk ka nevojë të “ndihesh gabim”, pjekuria është diçka që fitohet me përvojat e duhura dhe nëse nuk i ke jetuar ende, nuk ka nevojë të kërkosh fajtorë! Ju thjesht mund të filloni t’i jetoni ato përvoja konstruktive menjëherë, por le të vazhdojmë hap pas hapi. Le të shohim fillimisht se çfarë është papjekuria emocionale dhe si manifestohet.
Shenjat e papjekurisë emocionale në çift
Siç mund ta keni marrë me mend, në një çift të papjekur emocionalisht nuk ka ekuilibër të vërtetë, nuk ka reciprocitet. Nevojat e njërit mund të tejkalojnë nevojat e tjetrit. Marrëdhënia drejtohet nga një dinamikë jofunksionale për të cilën sot fiton ti dhe nesër fitoj unë, në çiftet e pjekur emocionalisht fitojnë të dy partnerët, gjithmonë. Më e rëndësishmja, në një çift të pjekur, njëri nuk ka frikë të humbasë tjetrin. Në çift ndiheni të sigurt. Ju e dini që ky është vendi juaj dhe ndiheni vërtet të dashur dhe të vlerësuar nga partneri juaj. Ka komunikim, takim dhe dëshirë për t’u rritur! Në fakt, zgjerimi i çiftit nuk kufizon rritjen tuaj personale, por e mbështet atë.
Si ta bëni çiftin tuaj më të pjekur?
Duke punuar me veten. Nëse mendoni se çifti juaj mund të përmirësohet vetëm nëse ndryshon tjetri, po përdorni qasjen e gabuar. Ju mund të veproni vetëm me veten tuaj dhe të shpresoni se veprimet tuaja mund të kenë një efekt te tjetri. Dije, megjithatë, se nëse efekti i dëshiruar është i ngadalshëm për të arritur, përgjegjësia për lumturinë tuaj do të jetë gjithmonë e juaja. Pse të qëndroni me dikë që dëshiron të jetë ndryshe? Kjo do të thotë që, në fund të fundit, ju nuk e dëshironi atë person, por thjesht keni frikë ta lini atë. Pastaj punoni mbi ndjenjën tuaj të sigurisë dhe frikën tuaj.
Të mbrosh veten është detyra jote (si dhe e drejta jote), prandaj në çdo marrëdhënie bëhet e rëndësishme të vendosësh kufij në mënyrë të sigurt. Në momentin e ofendimit, për t’i dhënë vetes kohë dhe në të njëjtën kohë për të pyetur tjetrin, përpiquni të kërkoni shpjegime. Pas ofendimit, ai përpiqet të bëjë një pyetje, qetë dhe qartë: “Çfarë më the?”
