Kur Vladimir Kara-Murza njoftoi se po kthehej në Moskë në fillim të këtij viti, gruaja e tij Evgenia e dinte rrezikun, por nuk u përpoq ta ndalonte.
Rusia kishte pushtuar Ukrainën dhe e kishte bërë krim ta quante luftë. Mijëra protestues ishin arrestuar. Vetë Vladimiri ishte një kundërshtar i betuar i Presidentit Vladimir Putin dhe një kritik i hapur i mizorive të kryera nga ushtria e tij.
Megjithatë, aktivisti i opozitës këmbënguli të ishte në Rusi.
Tani ai është mbyllur dhe akuzuar për tradhti dhe Evgenia nuk është lejuar të flasë me të që nga prilli.
Por në një sërë letrash që më dërgoi nga Qendra e Paraburgimit nr.5, Vladimiri – i cili ka qenë dy herë viktimë e një helmimi misterioz – thotë se nuk është penduar, sepse “çmimi i heshtjes është i papranueshëm”.
Kundërshtimi i Presidentit Putin ishte i rrezikshëm edhe para pushtimit, por që atëherë shtypja e mospajtimit është intensifikuar. Pothuajse të gjithë kritikët e shquar ose janë arrestuar ose janë larguar nga vendi. Megjithatë, trajtimi i Vladimirit është veçanërisht i ashpër.
Të gjitha akuzat kundër tij janë për të folur kundër luftës dhe kundër Presidentit Putin dhe megjithatë avokati i tij llogarit se ai mund të kalojë 24 vjet pas hekurave.
“Ne të gjithë e kuptojmë rrezikun e aktivitetit të opozitës në Rusi. Por unë nuk mund të qëndroja i heshtur përballë asaj që po ndodh, sepse heshtja është një formë bashkëpunimi,” shpjegon Vladimir në një letër nga qelia e tij.
Ai ndjeu se nuk mund të qëndronte as jashtë vendit. “Nuk mendoja se kisha të drejtë të vazhdoja aktivitetin tim politik, të thërrisja të tjerët në veprim, nëse do të isha ulur i sigurt diku tjetër”.
“Unë mund ta vras atë”
E para që Evgenia dëgjoi për arrestimin e burrit të saj ishte një telefonatë nga avokati i tij, i cili kishte ndjekur telefonin e aktivistit siç bënte gjithmonë kur klienti dhe miku i tij ishte në qytet. Më 11 prill, telefoni ishte ndalur në një stacion policie në Moskë.
Vladimirit përfundimisht u lejua të telefononte gruan e tij, e cila jeton në SHBA me fëmijët e tyre për siguri. Kishte vetëm kohë për të thënë: “Mos u shqetëso!”
Evgenia buzëqesh me absurditetin e atij udhëzimi.
Çifti ishin fëmijë të perestrojkës, të rritur gjatë zgjimit demokratik të Rusisë pas rënies sovjetike. Vladimir më pas studioi histori në Kembrixh dhe në të njëjtën kohë filloi një karrierë në politikën ruse si këshilltar i reformatorit të ri Boris Nemtsov.
Kjo është ndarja më e gjatë që dyshja kanë qenë të ndarë që nga martesa e tyre në ditën e Shën Valentinit në vitin 2004 dhe aktivisti thotë se të mos shohësh familjen e tij është gjëja më e vështirë. “Unë mendoj për ta çdo minutë të çdo dite dhe nuk mund ta imagjinoj se çfarë po kalojnë,” thotë ai.
“Unë e dua dhe e urrej këtë njeri për integritetin e tij të jashtëzakonshëm,” më tha Evgenia në një udhëtim të fundit në Londër.
“Ai duhej të ishte atje me ata njerëz që dolën në rrugë dhe u arrestuan,” tha ajo, duke iu referuar rusëve të shumtë të arrestuar për kundërshtimin e luftës. “Ai donte të tregonte se nuk duhet të kesh frikë përballë asaj të keqeje dhe unë e respektoj dhe e admiroj shumë për këtë. Dhe unë mund ta vrisja!”
Vladimiri fillimisht u ndalua për mosbindje ndaj një oficeri policie, por pasi u vu në paraburgim, akuzat e rënda filluan të binin shi.
Aktivisti u akuzua fillimisht për “përhapjen e informacionit të rremë” në lidhje me ushtrinë ruse dhe “udhëheqjen më të lartë”.
Grupi i të drejtave OVD-Info ka regjistruar më shumë se 100 ndjekje penale sipas ligjit të ashtuquajtur “fake news” që nga fillimi i luftës: një këshilltar lokal, Alexei Gorinov, u dënua me shtatë vjet në korrik dhe aktivisti Ilya Yashin do të dalë në gjyq së shpejti. pasi iu referua vrasjes së civilëve në Buça.
Rasti i Vladimirit bazohet në një fjalim në Arizona, ku ai tha se Rusia po kryente krime lufte në Ukrainë me bomba thërrmuese në zonat e banuara dhe “bombardimin e materniteteve dhe shkollave”.
E gjithë kjo është dokumentuar në mënyrë të pavarur, por sipas fletës së akuzës që kam parë, hetuesit rusë i konsiderojnë deklaratat e tij të rreme sepse ministria e mbrojtjes “nuk lejon përdorimin e mjeteve të ndaluara… të kryerjes së luftës” dhe këmbëngul që popullsia civile e Ukrainës ” nuk është një objektiv”.
