Në jetën moderne, ne jemi të përfshirë në konflikte të vazhdueshme, megjithatë, ne mund të mësojmë t’i menaxhojmë këto konflikte, – ne mund t’i shohim ato si sfida për jetën tonë që na ndihmojnë të bëhemi individë më të fortë ose mund t’i dorëzohemi dhe të bëhemi viktimë.
Është shumë më e preferueshme të zgjedhim të parën, por për ta bërë këtë, ne duhet të rrisim kapacitetin tonë për t’u marrë me to, në këtë mënyrë, pra ushtrimet për vetëmbrojtje janë një praktikë e rëndësishme për jetën tonë të përditshme pasi është praktikë e kultivimit të aftësisë sonë për t’u marrë me grupin e shqetësimeve të pashmangshme që lindin në jetën tonë, si një kundërmasë që përfshin mbrojtjen e shëndetit dhe mirëqenies së vetes nga dëmtimi.
Prandaj duke praktikuar ushtrime të vetëmbrojtjes, ne stërvitemi për të zhvilluar një vetvete të fortë, në mënyrë që të kapërcejmë burimet e jashtme dhe të brendshme të konflikteve dhe shqetësimeve, e kjo na jep forcën dhe udhëzimin mendor për të përdorur siç duhet teknikat tona për mbrojtje.
Qëllimi i vetëmbrojtjes është të mbrohemi kundër një sulmi që kërcënon sigurinë dhe mirëqenien e vetes sonë, të familjarëve, të atyre që i duam, parimet tona, jetesën dhe lirinë tonë.
Kurse në këtë koncept mund të lidhet edhe mbrojtja e pronës (kur tentojnë të ju vjedhin kuletën, telefonin apo gjësendet tjera me vlerë), por vetëm pasi të peshoni rrezikun, atëherë duhet t’i mbroni edhe ato.
Sepse të qenit i vetëdijshëm dhe shmangia e situatave potencialisht të rrezikshme është një teknikë e dobishme e vetëmbrojtjes.
Ne duhet të jemi të vetëdijshëm që rrethina jonë është në gjendje të dallojmë shenjat e rrezikut është e rëndësishme për sigurinë tuaj.
Kjo do të thotë të ndiqni instinktet tuaja çdo herë. Shpesh, ne mund t’i lexojmë qëllimet e njerëzve të tjerë vetëm nga mënyra se si ata ju shikojnë ose çfarë ju thonë.
Ne gjithashtu duhet të kuptojmë se pasi të angazhohemi të vetmbrohemi, ne duhet të vazhdojmë me veprimet tona derisa të arrijmë një pikë sigurie personale – d.m.th. derisa sulmuesi nuk e ka më vullnetin apo kapacitetin për të vazhduar të ju sulmoj.
Në këtë mënyrë ne duhet të forcojmë trupin dhe mendjen drejtë përfitimit të përdorimit përfundimtar të aftësive të vetëmbrojtjes nëpërmjet trajnimit intensiv fizik dhe mendor, që të jemi gjithmonë të përgatitur për të mbrojtur veten.
Sepse vetëmbrojtja ka të bëjë me dashurinë – dashurinë për veten (vetëvlerësimin) dhe për të dashurit tuaj, mënyrën tuaj të jetesës, liritë tuaja, parimet dhe vetë jetën, kështu që në çdo kohë duhet të jemi në gjendje fizike dhe mendore. gatishmëri për çdo lloj sulmi.
Ndjenja e vetëvlerësimit, nderi, integriteti juaj duhet të jenë të tilla që aksionet tuaja në këtë akt të jenë shumë më të larta se kundërshtarët tuaj.
Të gjithë flasin për të bërë këtë apo atë, por shpesh nuk e ndjekin veprimin fizik. Ne nuk duhet vetëm të mendojm se si të mbrohemi, të përmirësojmë qëndrueshmërinë tonë mendore dhe marrëdhëniet njerëzore; ne duhet të bëjmë punën që kërkohet për t’i bërë ato mendime realitet, dhe kjo kërkon diciplinë, mirësi, dashuri dhe forcë.
Autori është trajner i karatesë
