Katargate po bëhet gjithnjë e më shumë një histori spiunazhi. Kështu thonë protagonistët më të fshehtë që dalin nga hetimi i Brukselit dhe që dyshohet se janë pjesë e disa shërbimeve të huaja. Ashtu si ai i Marokut. Mohamed Dihani, aktivist i të drejtave të njeriut në Saharanë Perëndimore, u burgos dhe u torturua nga shërbimet e Rabatit për idetë e tij. Si njeri i lirë në Itali, ai rrëfen aftësinë e 007-ave të Marokut për të depërtuar në institucionet e BE-së.
Do të ishin të paktën 500 burra të Dged-it që veprojnë nën hijen e Parlamentit Evropian të aftë, ndër të tjera, të ndikojnë në vendimet e disa deputetëve. Fjalë si gurë ato të Dihanit, që i peshon një nga një, pas viteve të burgut të ashpër dhe refuzimit për t’u bërë agjent i fshehtë në këmbim të lirisë. Si aktivist, Il Messaggero thotë për gazetën se ka raportuar vazhdimisht në Itali për udhëtimet e disa politikanëve dhe eurodeputetëve në Marok, me sa duket për turizëm, në realitet të pritur dhe paguar.
Ai nënvizon aftësinë e inteligjencës marokene në spiunazh – të riemërtuar “oktapodi i gjarprit” – si në rastin e programit Pegasus, i cili sheh mes viktimave të dëgjuar pa dijeninë e tyre, si dhe anëtarë të parlamentit evropian, gjithashtu presidentin francez. Manuel Macron. Si ekspert i Saharasë Perëndimore, territori i fluksit të emigrantëve afrikanë që largohen drejt Evropës, Dihani argumenton se ata janë përdorur për të ushtruar presion mbi kufijtë.
Historia e tij përkon me alarmin e ngritur nga shërbimet e gjysmës së Europës, të cilat prej disa kohësh ndjekin lëvizjet e Dged-it, të gjithë protagonistë sot të skandalit Eurogate.
