Alessandro Tomasi është një artist italian, pasioni i të cilit është historia antike. Ai ka arritur të sjellë piktura që paraqesin portrete të njerëzve të shquar të antikitetit.
Duke studiuar imazhet në monedha dhe statuja, Tomasi ka paraqitur atë që quhet kopja më e arrirë e Aleksandërit të Madh. I njohur ndër Shqiptarët si Leka i Madh, Aleksandri ka qenë biri i mbretit Filip II i Maqedonisë dhe i princeshës ilire, Olimpia.
Tomasi rindërton imazhet e njerëzve të shquar antikë, grekë e romakë edhe duke u bazuar dhe në përshkrimet mbi për personazhet.
Për sa i përket vdekjes së tij, hulumtimi i botuar në “The Ancient History Bulletin” dhe i kryer nga studiuesja kanadeze Katherine Hall, e Shkollës së Mjekësisë Dunedin të Universitetit të Otagos, propozon një teori të re mbi shkakun e vdekjes së Aleksandrit të Madh. Sipas studimit, lideri i famshëm vdiq nga sindroma Guillen-Barré. Kjo patologji dëmton rëndë sistemin nervor periferik dhe mund të çojë në paralizë të plotë. Studiuesi pohon se, për këtë arsye, Aleksandri i Madh u varros sepse besohej i vdekur nga mjekët e asaj kohe.
Vdekja “hyjnore” e Aleksandrit të Madh
Aleksandri i Madh vdiq në vitin 323 para Krishtit, vetëm 32 vjeç, pasi pushtoi dhe ndërtoi një perandori: sot ai mbahet mend si një nga figurat më të mëdha në histori.
Falë triumfeve të tij të luftës ai u quajt “Magno” dhe u bë një legjendë e vërtetë. Deri më tani, shkaku i vdekjes së tij ishte gjurmuar në hipoteza të tilla si një infeksion, alkoolizëm apo vrasje. Rrëfimet historike të ditëve të tij të fundit të jetës tregojnë se Aleksandri i Madh filloi të ndihej i sëmurë pas një nate feste në të cilën ai pinte shumë verë.
Në ditët në vijim ai ndjeu dhimbje të forta barku që e detyruan të binte në shtrat dhe ngadalë humbi aftësinë për të lëvizur. Pas njëmbëdhjetë ditësh, ai u shpall i vdekur nga mjekët dhe u përgatit për varrim.
Hulumtimi
Sipas Dr. Hall, hipotezat e mëparshme mbi vdekjen e Aleksandrit të Madh nuk shpjegojnë një detaj themelor të raportuar nga burimet historike, përkatësisht se trupi i gjeneralit nuk tregoi shenja dekompozimi për gjashtë ditë, një ngjarje që të lashtët e interpretuan si një shenjë. me prejardhje hyjnore të Aleksandrit.
Studimi i Katherine Hall pretendon se Aleksandri i Madh vdiq nga sindroma autoimune Guillen-Barré, e cila e paralizoi udhëheqësin maqedonas për gjashtë ditë, duke e privuar gradualisht nga aftësia për të lëvizur, për të folur dhe për të marrë frymë. Shkaku ishte një infeksion Campylobacter pylori, shumë i përhapur në atë kohë, i cili do të kishte shkaktuar sindromën. Sëmundja çoi në paralizën progresive të muskujve të frymëmarrjes, duke e bërë të padukshme aktivitetin e frymëmarrjes për mjekët e kohës, të cilët për të vërtetuar vdekjen e një personi, nuk kontrollonin rrahjet e zemrës. Pra, sipas studimit, Aleksandri i Madh ishte ende gjallë kur trupi i tij u përgatit nga ushtarët për varrim.
/Priza.al/
