Ndonjëherë mund të pyesni veten se cila është e vërteta pas thashethemeve masive që bëjnë shumë prej nesh.
Thashethemet janë aq të përhapura sa Shoqata Psikologjike Amerikane ka përkufizimin e vet. Sipas fjalorit të tyre, thashethemet përbëhen nga biseda personale ose komunikim informacioni që shpesh është i pabazuar dhe mund të jetë por jo domosdo skandaloz në përmbajtje ose keqdashës.
Por, sipas studimeve thashethemet ndikojnë në kohezionin e grupit dhe gjithashtu kanë implikime të mëdha për transmetimin dhe përforcimin e normave kulturore.
“Ka disa njerëz që përpiqen t’i klasifikojnë thashethemet si diskutime negative ose kritike për njerëzit e tjerë, por në të vërtetë thashethemet janë thjesht shkëmbim i informacionit social me njëri-tjetrin”, thotë psikologu David Ludden për Everyday Health.
Në një studim të botuar në revistën “Social and Psychological Personality Science”, studiuesit vendosën të zbulojnë se për çfarë thashetheme njerëzit. Ata zbuluan se në një grup prej 467 pjesëmarrësish, rreth tre të katërtat e thashethemeve ishin neutrale dhe mjaft të mërzitshme, sesa pozitive apo negative.
“Ne jemi krijesa sociale dhe duhet të dimë se çfarë po ndodh në mjedisin social, kështu që thashethemet janë shumë të dobishme”, thotë Ludden.
Studiuesit identifikuan gjashtë motive të ndryshme për thashethemet, duke përfshirë mbledhjen dhe verifikimin e informacionit, ndërtimin e marrëdhënieve, mbrojtjen e vetvetes, kënaqësinë sociale dhe ndikimin negativ.
Ndërsa të flasësh keq për dikë ose të përpiqesh ta ulësh atë, ishte një motiv i qartë për disa njerëz në raste të caktuara, studimi zbuloi se në fakt ishte motivimi më i dobët që i çonte njerëzit drejt thashethemeve. Mbledhja dhe konfirmimi i informacionit për personin që përflitet ishte motivi më i zakonshëm i thashethemeve.
Psikoterapistja Britt Frank beson se është mjaft e thjeshtë të zbulosh nëse po merr pjesë në thashetheme të padëmshme apo të dëmshme.
Pyesni veten se si do të ndiheshit nëse personi me të cilin po flisni dëgjon bisedën tuaj. A do të ndiheshit rehat nëse të tjerët do të flisnin për ju në të njëjtën mënyrë? A do të kishte përfitime pozitive shkëmbimi i informacionit për ju dhe personin që ju dëgjon, si për shembull ndërtimi i ndjeshmërisë ose dhënia e disa njohurive të rëndësishme?
