Kërkimet kanë treguar se të moshuarit do të ndihen më pak të vetmuar nëse i marrin nipërit e mbesat në këndin e lojërave ose herë pas here i marrin nga shkolla.
Përkatësisht, në një studim rishikues janë analizuar të dhënat e pothuajse 200 mijë të anketuarve nga 21 vende dhe është konstatuar se kujdesi i rregullt i fëmijëve të nipërve ka një efekt pozitiv në mirëqenien mendore.
Në të kundërt, ata që kujdeseshin për një bashkëshort të sëmurë në një masë të madhe vetë ndiheshin më të vetmuar, shkruan The Guardian.
“Ne shohim gjetje të qarta se kujdesi për nipërit ka një efekt pozitiv, ndërsa kujdesi për një bashkëshort të sëmurë ka një efekt negativ në vetminë,” tha Samia Akhter-Khan nga Kolegji Mbretëror në Londër.
Shkencëtarët shqyrtuan 28 studime të mëparshme që përfshinin 191.652 të anketuar nga 21 vende mbi moshën 50-vjeç për të analizuar lidhjen midis ndjenjës së vetmisë dhe kujdesit të papaguar.
Një studim zbuloi se ata mbi 60-vjeç që kujdeseshin për nipërit e mbesat e tyre për mesatarisht 12 orë në javë kishin 60% më pak gjasa të ndiheshin të vetmuar sesa ata që nuk kujdeseshin.
Hulumtimet kanë treguar se aktivitetet vullnetare gjithashtu kanë një efekt në një ndjenjë më të ulët të vetmisë.
Në të kundërt, kujdesi për një bashkëshort ose të afërm të sëmurë shoqërohej vazhdimisht me nivele më të larta vetmie dhe izolimi. Autorët sugjerojnë se kujdesi për një partner mund të shkaktojë ndjenja të izolimit nëse nuk ka mbështetje nga anëtarët e tjerë të familjes ose një organizatë.
Autorët e studimit theksojnë se ka një “kontrast të madh mes kujdesit të ndryshëm” dhe se në disa kontekste është një aktivitet i kushtueshëm dhe i rënduar, ndërsa në të tjera është fitimprurës dhe domethënës.
“Ne priremi t’i shikojmë të moshuarit si marrës të kujdesit dhe si një kosto për shoqërinë për sa i përket pensioneve dhe çështjeve shëndetësore. Por ata kanë një rol të rëndësishëm për të luajtur në aspektin e kujdesit dhe vullnetarizmit dhe janë një pasuri e vërtetë për shoqërinë tonë,” tha Akhter Khan.
