Në dosjen e plotë hetimore të prokurorisë për grupin e trafikut të drogës që përgjohej prej vitesh nga autoritetet italiane të tjera detaje dalin në dritë.
Ka momente nga përgjimet kur trafikantët shprehin frikë nga kapja nga policia që i kishin vënë nofkën ‘të zinjtë’. I tillë është dhe përgjimi i një bisede në makinë mes tre shqiptarëve, pjesë e këtij rrjeti trafiku droge, konkretisht të shtetasve Gjergj Luli, Lorenc Arapi dhe Rigel Dokja, pjesë e këtij grupi kriminal.
PËRGJIMET:
Lorenc Arapi: Shko! Fajin e kanë kartat e kreditit
Gjergji Luli: Por ne nuk e përdorim atë kartë krediti
Lorenc Arapi: E përdor..
Gjergj Luli: Po pse e përdorni? Njeri i parave
Lorenc Arapi: Shko, shko!
Gjergji Luli: Ku?
Lorenc Arapi: Urgnano
Gjergj Luli: Çfarë pe?
Lorenc Arapi: Pashë na dy djem, mbeta i habitur se i pashë këtu. Unë sapo kam ardhur. Unë kam ardhur tani, kam fjetur vetëm një orë që nga mbrëmja. E pashë nga cepi i pasqyrës. E pashë përsëri, mbeta i habitur. Në fakt mora rrugën nga pas. Sido që të jetë, mos më lër jashtë makinës. Unë shkoj në këmbë. Më ler më larg në anën e frutave. Në rregull? Ti shko merr rrugën përtej
Gjergji Luli: Apo do të të lë në Urgano?
Lorenc Arapi: Po më lër në Urgnano. Më lanë përshtypje ato bij k…. me një BMW të zezë 320
Gjergji Luli: Ndaj më dëgjo tani…dua të të lë një detyrë se nuk të flas me Mirin (Saimir Prengën) e di?
Gjergji Luli: Ktë shok e kemi. Se ka një shok këtu me ne…ka ardhur për qejf…ti e di festat, etj…e hyr e di e di ti më…
Lorenc Arapi: po po
Gjergji Luli: Duhet t’i thuash ‘Miri rri në shtëpi’
Lorenc Arapi: I shkruaj
Gjergji Luli: Shkruaj ja lë si detyrë se e di si jam unë ta tregova. Unë rri në shtëpi gjithë ditën
Lorenc Arapi: Shiko mbrapa aman
Gjergji Luli: Po shkoj, mos ki merak (Arapi i tregon rrugën, vazhdojnë të flasin për cigaret deri në orën 14:50)
Lorenc Arapi: Mbani sytë hapur, ju them sinqerisht! Kini kujdes djema!
Gjergji Luli: Tani nuk keni parë asnjë lëvizje atje lart
Lorenc Arapi: Ku?
Gjergji Luli: Në Spanjë
Lorenc Arapi: Nuk kam parë gjë, edhe atje është bërë lëmsh
Gjergj Luli: Është më shumë rrëmujë atje
Lorenc Arapi: Merre këtë (Ndoshta një telefon) dhe le të dalë një. Le të dalë dikush, ulemi në tavolinë, diskutojnë mirë gjërat dhe thjesht nuk flasim ok?
Gjergji Luli: Nuk është problem
Lorenc Arapi: Vëllai im i vogël nuk e di që jam këtu. Vëllai im i vogël (Mariglen)
Gjergji Luli: As ne nuk kemi folur. Isha në Shqipëri dhe kur erdha këtu e mora vesh
Lorenc Arapi: Do të të shkruaj këtu një orë më parë (me zë të ulët) të shtunën duhet të vish këtu…një orë më parë të them, shko vëlla
Gjergj Luli: PO ok. Ku i pe më parë ato (BMW e zezë)?
Lorenc Arapi: I pashë në këtë rrethrrotullimin këtu, kur erdhëm këtu. Ne shkuam pas tij. Unë e ndoqa atë…
Gjergji Luli: Ku shkuan?
Lorenc Arapi: Ikën. Ky Miri nuk ruhet fare?
Gjergji Luli: Fare Ne u ‘dogjëm’ me këtë gjë. Ose do të mësojmë nga kjo, ose do të shkojmë në djall.
Lorenc Arapi: E pakuptueshme një makinë përpara dhe një mbrapa dhe hajdeni. Ok? Kështu duhet të bëni…deri në Brescia. Sapo kisha ardhur, 100 i sigurt.
Gjergji Luli: Në makinë ju? E vure prapë makinën?
Lorenc Arapi: Kam paguar unazën nga lindja
Gjergji Luli: harroje mos përdor as…për Brescia?
Lorenc Arapi: Po për Brescia-n
Gjergji Luli: Hajde se e shoh unë
Lorenc Arapi: Kam fjetur vetëm një orë..Isha në makinë si qen për të ardhur këtu sepse nuk mund ta bëja ndryshe sepse e kisha mbaruar dhe mund t’i dërgoja dhe lekët direkt. Nuk e dimë se si ta bëj më…dhe atje nga ju…kur do t’ju tregojë ku është dhe unë do të shkoj ta marr.
Gjergj Luli: Po ma jep adresën e saktë që po vij atje…
Lorenc Arapi: Por unë do t’ju jap adresën e saktë të qytetit, por jo ku jetoj
Gjergji Luli: Jo ku jeton ti? Qendër apo diçka
Lorenc Arapi: Sa e çuditshme!
Gjergji Luli: Ishte nga Austria inc apo jo?
Lorenc Arapi: Nuk e di…
Gjergji Luli: Po Puka çfarë tha?
Lorenc Arapi: Ai i Pukës tha se është 5 llojësh
Gjergj Luli: Ai shoku më tha mos i mbaj këto por…
Lorenc Arapi: Nesër e keni atje (Kamionistin). Nesër në mbrëmje ose pasnesër në mëngjes, me qetësi e dashuri
Gjergji Luli: Nesër në mbrëmje apo pasnesër në mëngjes?
Lorenc Arapi: Po
Gjergji Luli: Këtu nuk ke as shtëpi, as gjë
Lorenc Arapi: Jo nuk kam asgjë
Gjergji Luli: Po ça problemi keni?
Lorenc Arapi: Jo jo unë nuk bëj një dreq, nuk po vi më. Kam njërëz të tjerë këtu. Nuk është se ajo makinë nga ndonjë GPS dhe më ndajnë para se të shkoj në kufi. Këto….
Gjergji Luli: Po jo më shumë.
Lorenc Arapi: Ata po shikonin, nuk e di mund të jetë dhe një alarm i rremë. E dini?
Gjergji Luli: Sigurisht!
Lorenc Arapi: Jam i fiksuar
Gjergj Luli: Por para se të ikësh bëj një xhiro
Lorenc Arapi: Jam i lodhur i dashur. Nëse shkoj tani jam në Francë nga ora 7 dhe fle aty. E dini?
Gjergj Luli: Po. Ke ardhur vetëm?
Lorenc Arapi: Po vetëm, pa gruan. Sa e çuditshme…
Gjergj Luli: Ku e ka shtëpinë?
Lorend Arapi: Le të shpresojmë se është shtëpia. Nuk i thash asgjë askujt. Vetëm Mirit i kam shkuar më parë
Gjergj Luli: Drejt?
Lorenc Arapi: Po, drejt!
Gjergj Luli: Kutu?
Lorenc Arapi: Shpresojmë të ketë dikë. (Zbret nga makina dhe më pas afrohet dy minuta më vonë. Flet me një person jashtë makinës)
Lorend Arapi: Doli për pazar dy minuta dhe shkoi te Conad. (Rigeli, kushëriri)
Gjergj Luli: Jepi çantën, apo nuk dëshiron që t’ja tregosh?! Ku është conad?
Lorenc Arapi: Conad është këtu. Bëj një xhiro se ndoshta e gjejmë një rrugë. Unë ja jap atij/asaj në rrugë. Kemi gabuar me këto makina. Janë shumë të mira. E di sa gabime kishim?! Gabime të pafalshme. Nuk mora numër telefoni. Numrin tjetër e kam lënë aty. Pas saj kam vetëm pgp.
Gjergj Luli: Ah
Lorenc Arapi: Kupton?! Ja conad shko drejt. E di se ku është conad, por nuk e di se me kë ka shkuar. Me burrin apo në këmbë?! Unë kisha njerëz prapa më parë. Nuk është e mundur. Ai (Rigeli) është fëmijë. Nuk e di shumë mirë. Më tha se është nga Conadi, por ne nuk e dimë. Lorend vëlla mos u shqetëso se nuk ke asnjë problem, se po të kishe diçka….
Gjergj Luli: Po të kishim diçka do na kishin thyer tani.
Lorenc Arapi: Conad është aty, shko, shko. Hyr në conad dhe shko a është brenda. Të fala Mirit (Saimir Pregës). Ai del, ti me femra, gjera…i thashë. Mos i thuaj që të thash.
Lorenc Arapi: Jo jo, nëse jo ja jap (çantën me lekë) djalit.
