Një grup studiuesish nga Universiteti Yale ka identifikuar agjentë që janë në gjendje të synojnë në mënyrë selektive indet e tumorit duke kursyer ato të shëndetshme.
REZISTENCA NGA ILAÇI
“Një nga problemet kryesore gjatë trajtimit të gliomave është fakti që pacientët zhvillojnë me shpejtësi rezistencë ndaj temozolomidit”, shpjegon Ranjit Bindra, një nga autorët, duke iu referuar agjentit antikancerogjen që qëndron pas shumicës së barnave antiglioma të përdorura në njëzet vitet e fundit. Rezistenca lind për shkak të mutacioneve gjenetike që e bëjnë ilaçin të padukshëm për trupin pas rreth një viti përdorimi, duke mposhtur kimioterapinë dhe duke çuar në vdekjen e pacientit në shumicën e rasteve.
Studiuesit u përpoqën të identifikonin agjentë antikancerogjene që mund të shmangnin këtë rezistencë ndaj ilaçit. Për këtë, ata përdorën një karakteristikë tipike të më shumë se gjysmës së gliomave, domethënë humbjen e MGMT, një proteinë specifike që është përgjegjëse për riparimin e ADN-së.
Duke shfrytëzuar këtë “pikë të dobët”, këta agjentë të rinj janë në gjendje të synojnë në mënyrë selektive indet e tumorit, duke dëmtuar pak ADN-në në mënyrë që qelizat e shëndetshme (të cilat kanë proteinën MGMT) ta riparojnë atë, ndërsa qelizat tumorale (pa MGMT) vdesin nga rëndimi i lëndimeve.
Ky zbulim, i cili sipas studiuesve “ripërcakton rregullat se si të synohen qelizat e tumorit”, mund të zbatohet edhe për llojet e tjera të kancerit: “Hapi tjetër është të kuptojmë nëse kjo metodë mund të zbatohet si një strategji terapeutike për të synuar kancere të ndryshme me defekte në riparimin e ADN-së”, përfundon Herzon.
