Urdhrat po drejtohen qartë nga kompanitë perëndimore që po përjetojnë flukse në rritje të porosive për shkak të valës së gjatë të rritjes së shpenzimeve ushtarake prej mbi 2200 miliardë dollarësh në vit në shkallë globale…
52 miliardë dollarë flukse parash në vit: këto janë të ardhurat e pritshme për vitin 2026 nga pesëmbëdhjetë kompanitë kryesore të mbrojtjes në nivel global. Një vlerë dyfish më e lartë në krahasim me vitin 2021.
Këto janë gjetjet e ‘Vertical Research Partners’, një kompani analize e dedikuar për studimet e botës së korporatave dhe industrisë, të cilat kanë treguar shëndetin financiar dhe produktiv të sistemit global të mbrojtjes.
Një botë gjithnjë e më dinamike
Një fluks parash operacional dikton dërgesat e sistemeve të armëve, nga lëshuesit e raketave te avionët luftarakë, nga tanket te dronët, te klientët publikë, shpalosjen aktuale të marrëdhënies klient-furnizues në industrinë e Mbrojtjes me pagesat e porosive për furnitorët. Pra, një proces riarmatimi që kalon nga planifikimi në zbatimin e programeve.
Urdhrat po drejtohen qartë nga kompanitë perëndimore që po përjetojnë flukse në rritje të porosive për shkak të valës së gjatë të rritjes së shpenzimeve ushtarake prej mbi 2200 miliardë dollarësh në vit në shkallë globale. Kësaj i shtohen edhe perspektivat që hapen nga procedura për furnizimin me armë në Ukrainë.
“Së fundmi sekretari në largim i NATO-s, Jens Stoltenberg, shtoi idenë e krijimit të një fondi 100 miliardë dollarësh të lidhur me Aleancën Atlantike për të mbështetur Ukrainën. Ky fond duhet të garantojë furnizimet ushtarake të Kievit për pesë vjet”- Një shembull i asaj që po ndodh në një nivel publik mbi qëndrueshmërinë e politikave të riarmatimit, të cilit ‘Financial Times’ i shton diskutimin mbi strukturat e reja të ekosistemit global të mbrojtjes, i cili sheh një dinamizëm të ri të sektorit në fushën financiare dhe të tregut të aksioneve dhe , në të njëjtën kohë, kapitalet e kompanive më të suksesshme punojnë për të konsoliduar zinxhirët e furnizimit.
Grupe të tilla si Saab, Leonardo, Rheinmetall, Indra, Thales kanë mbledhur dhjetëra miliarda euro në vlerën e tregut të aksioneve të nxitura nga rezultatet e shkëlqyera operative dhe perspektivat e rritjes dhe në të njëjtën kohë në mbrojtje, fitimet ekstra po aktivizojnë një proces konsolidimi që kujton sektorët e fushës biomjekësore dhe farmaceutike të epokës post-Covid.
Marrëveshjet ngrohin sektorin
Ka gjithnjë e më shumë oferta në sektorin e mbrojtjes. Në Itali, Leonardo po ripërcakton biznesin e tij: i ka shitur Fincantieri- t biznesin e armatimeve dhe sistemeve nënujore dhe po përpiqet të hyjë në biznesin e tankeve në sinergji me kompanitë gjermane. Pranë Berlinit, Rheinmetall po konsolidohet si një nga kompanitë më strategjike në Evropë, siç u demonstrua tashmë në vitin 2023 me fillimin e sipërmarrjeve të përbashkëta në Ukrainë për riparimin e automjeteve dhe montimin e sistemit.
Grupi gjerman, vëren FT, “në fillim të këtij muaji njoftoi një marrëveshje 950 milionë dollarësh për prodhuesin e komponentëve të automjeteve ushtarake me bazë në Miçigan, Loc Performance”. Dhe nuk është e vetmja marrëveshje që ka filluar: “Czechoslovak Group po paraqet një ofertë për biznesin e municioneve të American Vista Outdoor. Verën e kaluar BAE Systems pagoi 5.6 miliardë dollarë për Ball Aerospace, një furnizues i sistemeve hapësinore kritike për misionin. Ajo financoi marrëveshjen përmes parave ekzistuese dhe borxhit të ri të jashtëm.”
Thelbi i konfliktit midis shteteve
E gjithë kjo gjallëri është e destinuar të rritet në vitet në vijim. Urdhrat po rriten, investimet po rriten, biznesi po rritet: dhe ndërkohë, ndërsa bota përgatitet për ekonominë e luftës, procesi i kejnsianizmit ushtarak i lejon shtetet të përdorin shpenzimet e mbrojtjes si një levë për të pompuar likuiditetin publik në rritjen ekonomike dhe punësimin.
Por përveç riarmatimit, a janë klasat tona në pushtet të gatshme për të menaxhuar klimën e konfliktit mes pushteteve? Vitet e fundit duket se japin një përgjigje më pak se ngushëlluese për këtë pyetje. Arsenalët e çdo madhësie në duart e liderëve të mençur nuk janë të frikshëm. Përkundrazi, depot gjithnjë e më të plota të armëve që u janë besuar liderëve pa vizion strategjik mund të jenë potencialisht të rrezikshme. Dhe këtë nuk duhet ta harrojmë. /Përshtati “Pamfleti” nga “Inside Over”
